De geschiedenis van deze site begint in de vroege jaren ’90, toen ik een paar jaar redacteur was bij het voormalige tijdschrift Op Lemen Voeten. Dat blad stond in 1994 mede aan de basis van de oprichting van wandelvereniging Te Voet, waar ik gelijk al tijdens de oprichtingsvergadering in de commissie Dienstverlening belandde. Die na aanvankelijk enthousiasme binnen 2 jaar een stille dood stierf.

Toen internet voorzichtig zijn intrede deed, was ik meteen verkocht. Wat een wereld aan nieuwe mogelijkheden voor wandelaars! Helaas zagen weinig anderen ook die wereld. Achteraf volkomen logisch, want de meeste Nederlanders hadden toen nog geen internetaansluiting, of hooguit een piepend modem met trage verbinding.

Van avonden lang vergaderen binnen vrijwilligersorganisaties werd ik simpelweg niet gelukkig. Dus begon ik in maart 1996 zelf te prutsen met een persoonlijke homepage, waar ik mijn eigen artikelen op zette. Dankzij een lovende recensie van Planet Internet kwam er ineens veel meer bezoek dan ik dacht. Toegegeven: in die tijd was dat ook niet zo’n grote prestatie, want er wás simpelweg bijna geen wandelinformatie online te vinden. Maar aan dat bezoek zat wel een bijzonder aspect: sommigen stuurden me ook nog leuke reacties – voor een voormalig tijdschriftredacteur een ongekende ervaring.

Een paar jaar later, zo rond 2000, was die situatie compleet anders: de digitale wandelpaden raakten al snel drukbevolkt. In dezelfde periode kwam ik als bonusvader in een jong gezinnetje terecht en verschoven de prioriteiten drastisch. Het is welletjes geweest, tijd om iets anders te gaan doen, dus plaatste ik de aankondiging dat ik mijn homepage zou opheffen. Maar opnieuw waren het de reacties van bezoekers die mij van gedachten deden veranderen. Dus toch maar doorgaan. En dan gelijk ook naar een echt professioneel domein verhuizen. En zo werd in 2002 Tweevoeter geboren. En dankzij advertenties werd het gelijk ook een site met aardig wat inkomsten.

Bij de geboorte van Tweevoeter had ik twee bekende wandelpioniers voor ogen: Toos Goorhuis en Bertje Jens, de makers van het Pieterpad. Vanwege hun specifieke aanpak: ze gingen eerst gewoon zelf aan de slag om een lange wandelroute door Nederland te maken. En toen de route na jaren af was, gingen ze ermee naar het Nivon voor de organisatie eromheen. Eigenlijk de omgekeerde weg: niet binnen een organisatie iedereen meekrijgen om een website op poten te zetten, maar gewoon zelf aan de slag gaan. En als de site eenmaal staat, dan pas gaan praten met organisaties.

Die omgekeerde benadering heb ik lang voor ogen gehad. Vele gesprekken in de jaren daarna met wandelorganisaties, tijdschriften, uitgevers en een krant leverden echter niets op. En achteraf gezien was dat eigenlijk maar beter ook. Grote partijen hebben vaak te maken kortetermijnbelangen en trage besluitvormingsprocessen. Na overname was Tweevoeter al lang een keer weg gereorganiseerd of ten onder gegaan aan platte commercie.

Ondertussen kreeg ik naast het gezinnetje ook nog de rol van mantelzorger, bewindvoerder en executeur. De ontwikkeling van Tweevoeter kwam nagenoeg stil te liggen. Dat kostte me helaas ook een paar waardevolle contacten. In dit soort periodes leer je je echte vrienden kennen.

In 2015 kwam er weer wat vrije tijd terug en splitste de site zich af in een tweede poot, onder de naam Trek 11, een wat meer inkomstengedreven site. Dat leidde tot juridische mailwisselingen met een niet nader te noemen fabrikant over de merkenrechtelijke aspecten van deze naam. Een rechtszaak zouden ze niet van mij gaan winnen, dat hadden ze wel in de gaten, dus besloten ze mij gewoon uit te kopen. Daar heb ik uiteindelijk meer aan verdiend dan aan de advertenties op de site – de ironie.

En zo kwam de vertrouwde naam Tweevoeter toch weer in beeld – maar dan zonder advertenties. Want eerlijk is eerlijk: ik heb in al die jaren één belangrijke les geleerd. Het is leuk om geld te verdienen met je hobby, maar zodra het te veel op werk gaat lijken, loop je het plezier er zo uit. En wandelen, dat doe ik uiteindelijk voor de positieve energie – de business laat ik graag aan anderen over.