Wandelroute Terschelling West (15 km)
LENGTE 15 km
TYPE van A naar B
REGIO Waddeneilanden
BEGIN West-Terschelling, vertrekhal ferry
EIND Midsland, bushalte Centrum
HONDEN deels loslopen, deels aangelijnd
LANDSCHAP bos | dorp | duinen | eiland | haven | heide | strand | Terschelling | vennen | vogels | Wadden | zee
MAKER Sietske de Vet
LAATSTE UPDATE 20240623
Wandelen van West naar Midsland
Terschelling, daar ga je niet voor één dag naartoe. Een weekend, midweek of misschien nog wel langer.
Tweevoeter zette 2 wandelroutes uit over het eiland, goed voor een heerlijk weekendje weg:
- Deze route (dag 1) voert vanaf West-Terschelling langs goudgele duinen, malsgroene polders en diepgroene bossen. En natuurlijk voert de tocht over het eindeloos brede strand. Met de wind in de rug, of met het gezicht in de wind. Dat blijft een verrassing tot het laatste moment.
- Vergeet niet om ook de tweede route te bekijken (dag 2, Terschelling Oost). Die laat het oosten van Terschelling zien met Hoorn, Oosterend en een stukje Boschplaat. Minstens even mooi.
Brandaris
Fier staat de Brandaris, de vuurtoren van Terschelling, overeind. Het baken geeft je altijd een veilig gevoel. Want wie op de wirwar van paadjes de richting is kwijtgeraakt, hoeft alleen maar terug te lopen naar de Brandaris. De toren werd gebouwd in 1594 en is de oudste nog functionerende vuurtoren van Nederland. Het lichtbaken heeft een omvang van maar liefst 10×10 m en is 55 m hoog. De reikwijdte van zijn stralen beslaat 35 km. Sinds 1965 is de Brandaris een rijksmonument.
Groene Strand
Strandcafé De Walvis is ‘aangespoeld’ op een van de mooiste plekken van Terschelling. Vanaf deze gezellige en populaire strandtent heb je een prachtig uitzicht over de Noordvaarder, een zandplaat die pas rond 1866 aan de rest van het eiland vastgroeide. Daarmee werd Terschelling in één klap 1000 ha groter. Het strand dat eerder de westgrens vormde, kwam landinwaarts te liggen en vergroende. Vandaar de naam het ‘Groene Strand’.
Volkstuintjes
De volkstuintjes, bijna 120 jaar oud, zijn aangelegd voor de dorpsbewoners van West-Terschelling. Ze waren generaties lang in gebruik bij dezelfde families. Het tuinieren in droog duinzand leverde weinig groente en fruit op. Maar de eilandbewoners waren inventief. Ze ontdekten een speciale techniek waarmee het mogelijk was om het droge land te beplanten. Samen met de plant ging er een natte kluit turf mee de bodem in, een soort spons die doordrenkt was met water. Zo slaagden de eilanders erin om toch groenten en fruit te verbouwen in de duinen. Even verderop is op een informatiepaneel meer te lezen over deze techniek. De ‘duintuintjes’ zijn van grote historische waarde voor Terschelling.
Strand
Bij West aan Zee duikt de route het strand op. Meeuwen vliegen verschrikt op om even later weer neer te strijken. Ze zijn op zoek naar voedsel. Sommige meeuwen eten alleen schelpen, andere geven de voorkeur aan krabben. En er zijn ook meeuwen die het gemunt hebben op plastic patatbakjes. Dat is te zien aan de braakballen die ze ophoesten. Het strand ligt ook bezaaid met schelpen, scheepstouwen en felgekleurde viskratten uit Engeland of Denemarken, zelfs compleet met adres en telefoonnummer. Let eens op de kleine stuifduintjes op het strand; het zand wordt telkens opgewaaid tot nieuwe duintjes. Dit fenomeen kom je langs de Nederlandse kust niet zo vaak tegen.
Graswegen
Hier maken de slingerende duinpaadjes plaats voor kaarsrechte graswegen door het polderland. Deze wegen dateren van de eerste ruilverkaveling in 1950. Voor die tijd bestonden er geen wegen in de polder. De boeren konden hun kavels toen alleen bereiken via karrensporen die vanuit de dorpen de weilanden inliepen, vaak over elkaars land heen.
Midsland
In Midsland zetelde vroeger het stadsbestuur van Terschelling. Midsland is het een na grootste dorp van het eiland. De NH-kerk uit 1880 en het ernaast gelegen kerkhof liggen midden in het centrum van het bruisende dorpje. Eerder stond op diezelfde plek de Willibrorduskerk. Alleen de kerkklok uit 1512 is nog overgebleven van deze voormalige kerk. ’s Zomers krioelt het hier van de toeristen die rondslenteren in de winkelstraat en neerstrijken op een van de terrasjes. Maar als er een rouwstoet richting kerk gaat, is iedereen even stil. Dan worden zelfs de wegen in het centrum afgezet, zodat de stoet vrij baan heeft om zich naar de kerk te begeven.
Horeca
In West, West aan Zee en Midsland.
Update juli 2021
Deze route is nagelopen en op diverse punten bijgewerkt:
- de eerste kilometers vanaf de haven geheel herschreven vanwege diverse veranderingen
- in de rest van de routebeschrijving extra verduidelijkingen
- foto’s toegevoegd
- praktische info bijgewerkt (o.a. bushalte in Midsland verplaatst)
- achtergrondinfo bijgewerkt
3 reacties
-
Gisteren hebben we deze wandelroute gelopen. Mooi en duidelijk beschreven. Alleen bij het lange stuk door duinen bij punt 28-30 twijfelden we soms even, maar met het kaartje kwamen we er wel uit.
Busvervoer terug was geen probleem, anno 2022 lijken ze redelijk vaak te rijden.
Voor wie nog meer van Terschelling van zien raden we de andere wandelroute Terschelling Oost aan. Die hebben we vandaag gelopen, werkelijk fantastisch!-
Dank Jelle en Maaike, leuk te horen. Ik heb de beschrijving bij 28-30 nog ietsje verduidelijkt!
-
-
Geweldige wandeling, heel afwisselend, best pittig, met duideljke routebeschrijving. Gelopen tijdens druk hoogseizoen, maar op de wandelpaden is het stil, gelukkig! Wel rekening houden met weinig frequent busvervoer terug naar startpunt.
LENGTE 15 km
TYPE van A naar B
REGIO Waddeneilanden
BEGIN West-Terschelling, vertrekhal ferry
EIND Midsland, bushalte Centrum
HONDEN deels loslopen, deels aangelijnd
LANDSCHAP bos | dorp | duinen | eiland | haven | heide | strand | Terschelling | vennen | vogels | Wadden | zee
MAKER Sietske de Vet
LAATSTE UPDATE 20240623
Wandelen van West naar Midsland
Terschelling, daar ga je niet voor één dag naartoe. Een weekend, midweek of misschien nog wel langer.
Tweevoeter zette 2 wandelroutes uit over het eiland, goed voor een heerlijk weekendje weg:
- Deze route (dag 1) voert vanaf West-Terschelling langs goudgele duinen, malsgroene polders en diepgroene bossen. En natuurlijk voert de tocht over het eindeloos brede strand. Met de wind in de rug, of met het gezicht in de wind. Dat blijft een verrassing tot het laatste moment.
- Vergeet niet om ook de tweede route te bekijken (dag 2, Terschelling Oost). Die laat het oosten van Terschelling zien met Hoorn, Oosterend en een stukje Boschplaat. Minstens even mooi.
Horeca
In West, West aan Zee en Midsland.
Update juli 2021
Deze route is nagelopen en op diverse punten bijgewerkt:
- de eerste kilometers vanaf de haven geheel herschreven vanwege diverse veranderingen
- in de rest van de routebeschrijving extra verduidelijkingen
- foto’s toegevoegd
- praktische info bijgewerkt (o.a. bushalte in Midsland verplaatst)
- achtergrondinfo bijgewerkt
3 reacties
-
Gisteren hebben we deze wandelroute gelopen. Mooi en duidelijk beschreven. Alleen bij het lange stuk door duinen bij punt 28-30 twijfelden we soms even, maar met het kaartje kwamen we er wel uit.
Busvervoer terug was geen probleem, anno 2022 lijken ze redelijk vaak te rijden.
Voor wie nog meer van Terschelling van zien raden we de andere wandelroute Terschelling Oost aan. Die hebben we vandaag gelopen, werkelijk fantastisch!-
Dank Jelle en Maaike, leuk te horen. Ik heb de beschrijving bij 28-30 nog ietsje verduidelijkt!
-
-
Geweldige wandeling, heel afwisselend, best pittig, met duideljke routebeschrijving. Gelopen tijdens druk hoogseizoen, maar op de wandelpaden is het stil, gelukkig! Wel rekening houden met weinig frequent busvervoer terug naar startpunt.
Geef een reactie
Brandaris
Fier staat de Brandaris, de vuurtoren van Terschelling, overeind. Het baken geeft je altijd een veilig gevoel. Want wie op de wirwar van paadjes de richting is kwijtgeraakt, hoeft alleen maar terug te lopen naar de Brandaris. De toren werd gebouwd in 1594 en is de oudste nog functionerende vuurtoren van Nederland. Het lichtbaken heeft een omvang van maar liefst 10×10 m en is 55 m hoog. De reikwijdte van zijn stralen beslaat 35 km. Sinds 1965 is de Brandaris een rijksmonument.
Groene Strand
Strandcafé De Walvis is ‘aangespoeld’ op een van de mooiste plekken van Terschelling. Vanaf deze gezellige en populaire strandtent heb je een prachtig uitzicht over de Noordvaarder, een zandplaat die pas rond 1866 aan de rest van het eiland vastgroeide. Daarmee werd Terschelling in één klap 1000 ha groter. Het strand dat eerder de westgrens vormde, kwam landinwaarts te liggen en vergroende. Vandaar de naam het ‘Groene Strand’.
Volkstuintjes
De volkstuintjes, bijna 120 jaar oud, zijn aangelegd voor de dorpsbewoners van West-Terschelling. Ze waren generaties lang in gebruik bij dezelfde families. Het tuinieren in droog duinzand leverde weinig groente en fruit op. Maar de eilandbewoners waren inventief. Ze ontdekten een speciale techniek waarmee het mogelijk was om het droge land te beplanten. Samen met de plant ging er een natte kluit turf mee de bodem in, een soort spons die doordrenkt was met water. Zo slaagden de eilanders erin om toch groenten en fruit te verbouwen in de duinen. Even verderop is op een informatiepaneel meer te lezen over deze techniek. De ‘duintuintjes’ zijn van grote historische waarde voor Terschelling.
Strand
Bij West aan Zee duikt de route het strand op. Meeuwen vliegen verschrikt op om even later weer neer te strijken. Ze zijn op zoek naar voedsel. Sommige meeuwen eten alleen schelpen, andere geven de voorkeur aan krabben. En er zijn ook meeuwen die het gemunt hebben op plastic patatbakjes. Dat is te zien aan de braakballen die ze ophoesten. Het strand ligt ook bezaaid met schelpen, scheepstouwen en felgekleurde viskratten uit Engeland of Denemarken, zelfs compleet met adres en telefoonnummer. Let eens op de kleine stuifduintjes op het strand; het zand wordt telkens opgewaaid tot nieuwe duintjes. Dit fenomeen kom je langs de Nederlandse kust niet zo vaak tegen.
Graswegen
Hier maken de slingerende duinpaadjes plaats voor kaarsrechte graswegen door het polderland. Deze wegen dateren van de eerste ruilverkaveling in 1950. Voor die tijd bestonden er geen wegen in de polder. De boeren konden hun kavels toen alleen bereiken via karrensporen die vanuit de dorpen de weilanden inliepen, vaak over elkaars land heen.
Midsland
In Midsland zetelde vroeger het stadsbestuur van Terschelling. Midsland is het een na grootste dorp van het eiland. De NH-kerk uit 1880 en het ernaast gelegen kerkhof liggen midden in het centrum van het bruisende dorpje. Eerder stond op diezelfde plek de Willibrorduskerk. Alleen de kerkklok uit 1512 is nog overgebleven van deze voormalige kerk. ’s Zomers krioelt het hier van de toeristen die rondslenteren in de winkelstraat en neerstrijken op een van de terrasjes. Maar als er een rouwstoet richting kerk gaat, is iedereen even stil. Dan worden zelfs de wegen in het centrum afgezet, zodat de stoet vrij baan heeft om zich naar de kerk te begeven.
Geef een reactie