Daarnaast gerechtelijk ICT-deskundige en bijenhouder.
St Columba
Iona is een eiland aan de noordwestkust van Schotland. Ruig gebied van regen en wind. Iona is het heiligdom van St Columba, bruggenbouwer tussen het Keltische geloof en het Christendom uit de tijd van de Grote Volksverhuizing.
Wie was Columba?
Hier is wat Wikipedia over St Columba te zeggen heeft: Columba of Colum Cille (Gartan (Ierland), 7 december 521 – Iona (Schotland), 9 juni 597) was een Ierse heilige. Hij was van koninklijken bloede en behoorde tot de Cenél Conaill, het geslacht van Connell van Donegal en Tyrone. In zijn jeugd was het christendom nog het geloof van een kleine groep edelen.
Klooster
Na het bloedbad van 561 besloot hij Ierland te verlaten en in 565 kwam hij aan op het eiland Iona. Daar stichtte hij een klooster (Iona Abbey) dat de kern van een heel netwerk van kloosters, abdijen en bisdommen zou worden in de hele Keltische wereld.
Vele van deze kloosters namen de leefregel van Columba aan. Er is echter geen geschreven spoor van overgebleven. Later werd een poging gedaan deze kloosterregel te reconstrueren in de geest van het Keltische christendom.
Spartaans
In zijn gebedsleven zou Columba geen versterving te bar zijn of hij bracht ze in praktijk. Zo zou hij nauwelijks eten en drinken, kon hij met een hazenslaapje toe, bad op één dag alle 150 psalmen en aantal andere gebeden, waarbij hij aan het slot van elke psalm en elk gebed drie kniebuigingen maakte.
Soms zou hij uren tot aan zijn middel of borst in ijskoud water doorbrengen[bron?], om zich ervan bewust te blijven dat het lijden niet opweegt tegen wat nog te wachten zou staan en erop deze manier alvast op vooruit te lopen. Om tegen de slaap te vechten zou hij handwerk hebben gedaan.
Psalmenboek
Over Columba gaat het volgende verhaal. Columba kopieerde bijzonder graag heilige boeken. Zo logeerde hij eens in het klooster van Maghbile, waar ze een bekend psalmenboek hadden. ’s Nachts liet hij zich insluiten in de kloosterkerk en schreef hele psalmenboek in één nacht over.
Maar de broeder die die nacht de wacht had, zag lichtschijnsel in de kerk. Hij waarschuwde de abt en zo kwam Columkille’s activiteit aan het licht. Hier was volgens de kloosterregel sprake van flagrante ongehoorzaamheid, maar Columkille vertoonde geen tekenen van berouw.
De abt van het klooster volstond ermee het nieuwe boek voor het klooster op te eisen. Columkille weigerde botweg. Hij nam zijn toevlucht tot de koning. Maar deze vond dat hij in het ongelijk was.
Slag bij Cul-Dreimnhe
Toen kort daarna een moordenaar in het klooster van Columkille zijn toevlucht zocht en de soldaten van de koning zich niets van het asielrecht aantrokken en de boosdoener uit de kerk zelf wegsleepten, was voor Columkille de maat vol. Hij begaf zich naar het paleis, beschuldigde ten aanhoren van alle aanwezigen de koning van hoogmoed en namens al zijn familieleden gaf hij hier te kennen dat zij hem niet meer als hun koning beschouwden. Dit leidde tot de slag bij Cul-Dreimnhe, waarbij talloze doden vielen.
Intussen stond Columkille terzijde en bad voor de goede afloop. De andere abten van Ierland kwamen bijeen om zich af te vragen wat ze moesten doen. Ze veroordeelden Columkille omdat hij oorlog had gepreekt in plaats van vrede. Hij werd geëxcommuniceerd.
Biechtvader
Alleen drong het nog niet door tot Columkille zelf. In de tijd hierna trok hij rusteloos van klooster naar klooster; ieder in wie hij ook maar een greintje vertrouwen had, vroeg hij om raad. Hij begaf zich naar zijn biechtvader, Molaise. Deze verbleef op het kloostereiland Inish-Myrry voor de westkust van Ierland.
Molaise stelde dat de straf van de abtenvergadering diende uitgevoerd te worden Dat betekende dat Columkille in de vreemde net zoveel heidenen moest kerstenen als er doden waren gevallen in de door hem ontketende slag. En – om te laten zien dat zijn berouw echt was, moest hij alle banden met zijn vaderland verbreken. Columba accepteerde de straf. Hij besloot naar het land van de heidense Picten te gaan.
Monniken
Een 12-tal jonge monniken sloot zich bij hem aan. Ze togen naar de Noord-Oost kust van Ierland, zetten zich in een roeiboot en roeiden enige uren uit alle machten door de woelige zee. Uitgeput bereikten ze een eilandje, dat zeer geschikt leek voor een monnikenvestiging.
Columkille beklom de hoogste heuvel en met de hand boven zijn ogen tuurde hij naar het westen. Op de rand van de horizon zag hij nog vaag blauwig het silhouet van de bergen van Ierland. Hoe moe zijn gezellen ook waren, hij dreef ze opnieuw in de boot, want vanaf dit eiland zou hij altijd nog zicht hebben op zijn vaderland.
Aankomst Iona
Na enige uren bereikte hij het eilandje Iona. Nu onderscheidde hij in het westen alleen nog maar zee. Zo ontstond het beroemde kloostereiland van Iona in het uiterste noorden van Schotland. In de jaren daarna heeft hij rusteloos alle eilanden in de wijde omgeving opgezocht om er de mensen te kerstenen, tot op de Faeröer en IJsland toe.
De route van Nederland naar Iona
Op de kaart is de weg van Nederland naar Iona redelijk duidelijk: Eerst met de veerboot van IJmuiden naar Newcastle. Dan langs Hadrians Wall naar Carlisle. Vandaar naar Glasgow. Vervolgens via Oban naar het eiland Mull en dan is Iona nog wat verder naar het westen.
Helaas heb ik nog niemand gevonden die de pelgrimstocht daadwerkelijk heeft ondernomen. Uit eigen ervaring weet ik dat de boot naar Newcastle en de route (wandeling) langs Hadrians Wall een genoegen zijn. Zie www.nationaltrail.co.uk/hadrianswall.
Van Carlisle naar Glasgow is zo’n 150 km (maar er gaat een trein) en van Glasgow naar Oban nog eens 100 km (ook een trein). Dan is er een veerboot van Oban naar Mull. Iona is aan de andere kant van Mull, nog eens 50 km, maar er staan op Mull maar heel weinig wegen aangegeven. Waarschijnlijk zal er een boot zijn van Mull naar Iona. De tocht zal in ieder geval een uitdaging zijn.
Iona
Op Iona zijn verschillende retraite oorden en plaatsen voor contemplatie, te vinden op www.iona.org.uk. Hier is een hele korte weergave.
The Abbey – Isle of Iona
A Resident Group of staff and volunteers share a year-round common life, and maintain daily services in the Abbey. They welcome guests to share all aspects of their life, including meals and work tasks, and to explore issues of common concern. Trade justice, the environment, peacemaking, interfaith dialogue; these are just some of the subjects that people get passionate about in our programmes.The MacLeod Centre – Isle of Iona
The MacLeod Centre, opened in 1988 with good disabled access, has a particular emphasis on enabling young people and families to get the most out of a stay on Iona. Walks and expeditions, arts & crafts, discovering the natural environment of Iona, social events and ceilidhs, a children’s programme during the Easter and summer holidays, conversation and recreation, all take place in a safe and friendly community environment. Specially planned programmes are available for school groups.
Het lijkt er dus op dat het vinden van onderdak geen probleem mag zijn en dat dat een pelgrim er waarschijnlijk inspiratie en ontroering zal vinden.
Gastenboek
Bijzondere beschrijving van een man, die een verbintenis tussen christendom en Keltisch geloof heeft gemaakt met een bijzondere pelgrimstocht naar Iona!